Liznął ją ponownie.

Na chwilę zamilkłam. W mojej głowie kłębiły się różne myśli.
-Tak.-powiedziałam, w sumie nie z mojej woli. Po prostu to samo ze mnie wyszło.

Uśmiechnął się lekko. W jego głowie była burza. Nigdy tego nie czuł. Po chwili, sam nie wie, co go naszło, wydusił.
- Zostaniesz moją partnerką?
Miał ochotę zwiać, zniknąć, uciec. Wydało mu się chwilę, że popełnił głupstwo, które przesądzi jego życie. Zamilkł.

Przeszły mnie przyjemne dreszcze.  Nigdy się jeszcze nie czułam tak dobrze, przyjemnie.

Imię: Uszanowanko, Hidden Bones się kłania.
Ksywka: Mów mi po prostu Bones.
Płeć: Basior, jakżeby inaczej.
Wiek: Wiedz, że około 6-7, co do dnia ci nie powiem.
Charakter: Cóż... Dziwny. Tajemniczy. Małomówny? No, wiele nie mówi, ale to typ szpiega uważaj-co-mówisz-bo-może-to-zostać-użyte-przeciwko-tobie.
Historia: Może to te okulary. Może kapelusz. A może ten mały aparat na rondzie. Dość, że choć nie sprawiał dobrego wrażenia, wszyscy mu ufali i szybko się zwierzali. Cóż, nigdy nie wyjawił nikomu tego, czego się dowiedział, a dowiedział się sporo. Z tego też powodu w wieku 2-3 lat opuścił swoją rodzimą watahę. Zawędrował tu, czy go przyjmą - tego już nie wiadomo.
Moce: Hmm... Coś w stylu hipnozy, skoro wszyscy tak mu się zwierzali. Nazwijmy to... trustwortością. To dobre słowo. A prócz tego, tarcza. Potrafi ochronić przed atakiem zarówno mentalnym, jak i fizycznym. Zdaje się, że nie ma granic.
Proponowana ranga: Och, pierwsza, jaka ci wpadnie do głowy.